Niksar Evde Masaj

Niksar Evde Masaj “minimumından ben öyle düşünüyorum, ” diye ekledi Olivia sıska bir sesle. Turner başını avuçlarının içine aldı. “Ona tekrar asla dokunmayacağım, ” diye inledi. “Bana bir daha asla dokunmasın!” diye gürledi Miranda. “Tamam, bu konuda karınla tartışmanıza gerek kalmadı şeklinde görünüyor, ” dedi Olivia sevinç dolu bir sesle. Yumruğuyla Turner’ın çenesini dürttü. “Hadi ama abi, baba olmak üzeresin.” “ümit ederim kısa sürede olurum, ” dedi homurdanarak. “Buna daha fazla katlanabileceğimi sanmıyorum.” “Sen bu kadar kötü oluyorsan, bir de Miranda’nın iyi mi hissettiğini düşün.”

Turner başını kaldırıp öldürücü bir ifadeyle ona baktı. Gene söylenmemesi ihtiyaç duyulan bir şey söylemişti. Olivia sustu. Doğum odasında, Miranda kayınvalidesinin sımsıkı kavradığı elini tutuyordu. “Durdurun şunu, ” diye inledi. “Lütfen durdurun şunu.” “Kısa süre içinde bitecek, inan bana.” Miranda birden onu aşağı çekti, hemen hemen karşı karşıya geldiler. “Bunu dün de söylemiştin!” “Bakar mısınız, Leydi Rudland?” Bu, sancılar başladıktan bir saat sonrasında gelmiş olan hekim Winters’dı. “Size bir şey söyleyebilir miyim?”

Niksar Evde Masaj

Niksar Evde Masaj “Evet, evet, normal olarak, ” dedi Leydi Rudland, dikkatlice elini Miranda’nın elinden çekerken. “hemen döneceğim. Söz veriyorum.” Miranda başını salladı ve sancısının etkisiyle bir şeyleri sıkmak istediğinden, çarşaflan kavradı. Derin bir nefes almaya çalışırken kafası bir o yana bir bu yana sallanıyordu. Turner neredeydi? Miranda’nın burada ona ihtiyacı bulunduğunu bilmiyor muydu? Onun sıcaklığına, gülümsemesine, maksimum da gücüne ihtiyacı vardı çünkü bu çileden kurtulmak için kendinin yeterli gücü kalmış olduğunı sanmıyordu.

Sadece direnmeçıydı, gururu vardı, Leydi Rudland’e Turner’ın nerede olduğunu soramazdı. Bunun yerine dişlerini gıcırdattı ve sancıdan çığlık atmamaya çalıştı. “Miranda?” Leydi Rudland kaygılı bir ifadeyle ona bakıyordu. “Miranda, yaşamım, doktor birazcık daha güçlü ıkınman icap ettiğini söylüyor. Bebeğin çıkması için birazcık desteğe ihtiyacı var.” “Çok yorgunum, ” diye inledi. “Artık yapamıyorum.” Turner’ı isterim. Fakat bunu iyi mi söyleyeceğini bilmiyordu. “Evet, yapabilirsin. Eğer birazcık daha güçlü ıkınabilirsen, çok daha çabuk sonlanır.” “Yapamıyorum… Yapamıyorum… Ben – Ahhh!” “İşte oldu, Leydi Turner, ” dedi hekim Winters canlı bir sesle.